Kościelisko w Polanie – nasze dziedzictwo

Publikacja: 12 kwietnia 2022

 

Jak co roku, zaraz po zniknięciu śniegu, organizowana jest akcja sprzątania placu po dawnym kościele rzymsko-katolickim oraz zlokalizowanego przy nim starego cmentarza.

W większości wsiach bieszczadzkich, w których przed wojną dominowała ludność Rusińska, znajdują się cerkwiska – miejsca po dawnych cerkwiach. Polana była jednak zawsze wsią z dominacją ludności polskiej , z którą wiązała się wiara katolicka i dlatego od 1747r. była parafią rzymsko-katolicką do której należało aż 33 wsi i miasteczko Lutowiska.

W 1780r.zakończono budowę świątyni, po której dzisiaj pozostał jedynie zarys fundamentów, dzwonnica parawanowa i trzy stare lipy, które z roku na rok coraz bardziej chylą się do ziemi. Okazała dzwonnica z trzema otworami na trzy dzwony, pustymi dzisiaj, była piękną wizytówką okazałego kościoła. Dzwony nosiły imiona: Marian, Łukasz i Paweł. Ostatnie nabożeństwo w kościele zostało odprawione 29 czerwca 1945r. przez ówczesnego ks. proboszcza – Franciszka Glazera, tuż przed wyjazdem Polaków na tzw. Ziemie Odzyskane.

W latach 1945-1951, kiedy Polana należała do Związku Radzieckiego, kościół ulegał dewastacji, która dokończona została w tzw. Wolnej Polsce już po roku 1951.

Do corocznej akcji sprzątania kościeliska włączają się głównie harcerze z Bieszczadzkiej Drużyny Bartoszowej przy SP w Polanie. Miejsce to wymaga również systematycznego koszenia w ciągu lata, co czynione jest przez nauczycieli i mieszkańców Polany. Dzięki takim działaniom, kościelisko – jakże cenne świadectwo polańskiej historii, jest zachowane.

Opr. H.M

---